Το πτώμα της Ρωμιοσύνης

Πολιτικοί,δημοσιογράφοι,συγγραφείς,γιατροί,διανοούμενοι κι όλη η αφρόκρεμα της Ρωμιοσύνης για εβδομάδες ασχολήθηκε με το πτώμα ενός καλόγερου,προβληματιζόμενοι βαθιά για το εάν το πτώμα είναι άγιος ή δεν είναι.Και η μισή Ελλάδα κουβαλήθηκε άρον-άρον στο πτώμα,για να το προσκυνήσει και να "σωθεί"! Εξουσιασμός,σκοταδισμός και απύθμενη βλακεία,όλα μαζί σε ένα "αξεδιάλυτο κουβάρι από σκουλήκια", όπως θα έλεγε ο Σεφέρης, έσερναν την αθλιότητά τους σαν τη σκιά τους,μιλώντας,αναλύοντας,ερευνώντας-τί;τη δυστυχία,το φόβο και τη συμφορά που τους δέρνει....

Ο φόβος του θανάτου έφτιαξε και συνεχίζει να φτιάχνει πάντοτε τους περιούσιους κι εκλεκτούς: ανάσταση νεκρών ευαγγελίζονται πάντοτε,ψυχών και σωμάτων, παραδείσους,σωτηρίες... Ο φόβος του θανάτου έφτιαξε και συνεχίζει να φτιάχνει πάντοτε τους δεισιδαίμονες,τους θρησκόληπτους,τους παρά-λογους ,αυτή την ιδεώδη πρώτη ύλη, για να την εξουσιάζεις και να την εκμεταλλεύσαι,τη μεταφυσική πρώτη ύλη,την έξω από τη Φύση,την παρά τη Φύση,την πάνω από τη Φύση,την αρνούμενη τη Φύση,την καταστρέφουσα τη Φύση... Την πρώτη ύλη των δούλων,των πτωχών τω πνεύματι,των δαιμονιζόμενων,των πορνών και των τελωνών...,του νομίσματος που η άλλη όψη του είναι οι τύραννοι,οι πονηροί τω πνεύματι,οι δαιμονοδιώκτες-εξορκιστές, οι ηθικολόγοι...-οι πτωματοκάπηλοι,οι πτωματέμποροι-οι έμποροι του θανάτου εν τέλει. "Λαϊκή,όχι αριστοκρατική είναι η εκκλησία μας" είπε ο κ. Παρασκευαϊδης(γνωστός και με το παρατσούκλι "Χριστό-δουλος") Και πράγματι,όλοι οι εξουσιαστές μετατρέπουν τον άνθρωπο,το πρόσωπο σε "λαό",σε "ποίμνιο" και σε τελική κατάληξη σε μάζα πτωματολατρών... Κι έτσι τον εξουσιάζουν,ως πτώμα πια,με τη βοήθεια ενός άλλου "μεταφυσικού" πτώματος. Τον ίδιο τον άνθρωπο ως πρόσωπο δεν μπορούν να τον εξουσιάσουν ΠΟΤΕ!

Οι ελέφαντες,όταν είναι ετοιμοθάνατοι,πηγαίνουν κοντά σε κάποιο πτώμα ελέφαντα και πεθαίνουν(""νεκροταφεία ελεφάντων"). Και το μεσαιωνικό απολίθωμα της Ρωμιοσύνης καθρεφτίζεται σαν πεισιθάνατος Νάρκισσος στο πτώμα του καλογέρου και λατρεύει το είδωλό της,ώσπου να πέσει μέσα στο ρυάκι της ιστορικής προόδου και να πνιγεί.

"Νέκυες εκβλητότεροι κοπριών"
Ηράκλειτος