Και σε ένα προηγούμενο άρθρο είχα αναφερθεί στην έβδομη τέχνη.
Χθες βράδυ λοιπόν,μετά από πολύ καιρό ο δρόμος με έφερε σε ένα από τα πολυσινεμά της Θεσσαλονίκης.Άντε λέω,ας κάνω μια εξαίρεση από τη φιλοσοφία μου(είμαι αντίθετος στο θεσμό αυτό των multiαιθουσών)κι ας δω κάτι.Κοιτώ το πρόγραμμα να δω τί παίζει και διαπίστωσα ότι ο τίτλος πολυσινεμά δεν είναι και ο καλύτερος δυνατός.Πάνω κάτω,όλες οι ταινίες που παίζονταν μου φαίνονταν ίδιες και ΟΛΕΣ βέβαια χολυγουντινές.Ε,επέλεξα μία(για την οποία είχε πάρει το αυτί μου θετικά σχόλια).Ο τίτλος της "Πιο παράξενο κι απο παράξενο" (κάπως έτσι).
Πάω στο ταμείο,λέω : -" Ένα φοιτητικό!"
-Τί πράμα; , μου απαντά η κοπέλα με περίεργο ύφος,λες και της ζήτησα καλαμπόκι
Λέω "ένα φοιτητικό,δεν ακούσατε;"
-Δεν έχουμε εμείς κύριέ μου τέτοια κόλπα.Μία είναι η τιμή για όλους.Αν θέλετε φθηνότερα να έρθετε τη Δευτέρα.
Τελοσπάντων,σκέφτομαι,ας είναι. Βγάζω και της αφήνω 7€.
Δεν καταλάβατε,μου λέει, 8 έχει το εισιτήριο.
Ε,δεν πάμε καλά,λέω,όλοι οι ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΙ 7€ το έχουν και υπάρχει και 5€ φοιτητικό.Μάλλον σκέφτομαι θα είναι αριστούργημα η ταινία και θα πληρώνεις κάτι παραπάνω...
Μπαίνω στην αίθουσα,η αίθουσα άδεια,μας είχαν συνωστίσει όλους σε 2 σειρές...Άντε,ας ηρεμήσω να δω την ταινία.Αμ δε! Χρατς χρουτς,χρατς χρουτς όλη την ώρα,σχόλια δυνατά κάθε τρεις και δυο από κάτι 15χρονα παιδιά,κίνητα να χτυπούν στο ρυθμό των Αγγέλων του Τσάρλυ,ο ιδιοκτήτης να απαντά και να κανονίζει τί θα κάνουν μετά ή να ρωτάει εάν ο Άρης έχασε τελικά στο μπάσκετ και ποια τα σενάρια πρόκρισης στο εξής.ΕΛΕΟΣ!
Όσο για την ταινία;Ήταν η 27η ταινία που είδα φέτος στις αίθουσες και ήταν σίγουρα η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ...Και άκρως προβλέψιμη και με πολύ κακό χιούμορ!Μόνο η πρωταγωνίστρια άξιζε κάπως!(μη με ρωτήσετε το όνομά της)
Μη μου ξαναπείτε για Ster,Village,Odeon....Κινηματογράφοι(χωρίς το "πολύ" συνθετικό έμπροσθεν) και πάλι ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΙ!
Πίσω από τις θημωνιές
Πριν από 1 χρόνια
15 σχόλια:
Εγώ αδελφέ τα έχω καταργήσει προ καιρού αυτά. Μόνο Μακεδονικόν, Ολύμπιον κλπ (και παλιά στον μεταμεσονύχτιο Έσπερο) πηγαίνω. Αυτά αξίζουν μόνο.
Το "Apocalypto" by the way, τι λέει;
Προ καιρού κι εγώ τα είχα καταργήσει...Ατυχές περιστατικό ήταν προχθές!
Πλέον, ό,τι μας έχει απομείνει!
Μακεδονικόν,Ολύμπιον,Κολοσσαίον(άνοιξε πάλι μετά από 5 χρόνια!!!),Βακούρα και Ράδιο Σίτυ...Μου είπαν ότι θα ανοίξει εκ νέου και το Φαργκάνη(θα ανακαινιστεί πρώτα).Ο Έσπερος ήταν ο αγαπημένος μου,δούλευε και καλά γενικά,αλλά έληξε η 20ετής σύμβαση και ο ιδιοκτήτης του ζήτησε τρελή αύξηση,ώστε να αρνηθεί ο μισθωτής και να μείνει στον άλλον να το κάνει πάρκινγκ...
Το "Apocalypto" δεν ξέρω τί λέει!Και δεν ξέρω κι αν θα το δω.Αποφεύγω το Χόλυγουντ!
Πάντως,αν δεν είδες το "Οι ζωές των άλλων"(7η εβδομάδα στο Μακεδονικόν)δες το!Είναι από τα καλύτερα φετινά!
Γιατί αγόρι μου φοβάσαι και δεν γράφεις ονόματα; Ποιά ήταν αυτή η ταινία και ποιός αυτός ο κινηματογράφος. με φλυαρίες δεν αλλα΄ζει ο΄(μικρό)κοσμός μας..
Ο κινηματογράφος ήταν τα Village.Την ταινία την αναφέρω μέσα στο κείμενο,αλλά ας την ξαναπώ: "Πιο παράξενο κι από παράξενο"
Τα ίδια και στην Αθήνα. Το συνοικιακό σινεμά στο Φάληρο έκλεισε γιατί άνοιξε στο Δέλτα το καινούργιο Village. Χάθηκε κι αυτό, μας άφησε μόνο τις αναμνήσεις...
Εχουν μείνει 5-6 σινεμά στο κέντρο που παίζουν μη χολιγουντιανές ταινίες
αλλά πρέπεις να το λέει η καρδούλα σου στο θέμα του πάρκινγκ...
Ξέρω, όμως, ότι και στη Θεσσαλονίκη το πρόβλημαείναι ακόμα χειρότερο.
Για τους πολυκινηματογράφους συμφωνούμε... για το Χόλιγουντ..εξαρτάται από την ταινία (και οΚέβιν Σμίθ και ο Ταραντίνο στο Χόλιγουντ ανήκουν αλλά τους λατρεύω)
Έτσι για να υπάρξει και μία διαφωνία, παραθέτω αυτούσια την παρέμβασή μου σε προηγούμενο παρόμοιο άρθρο του Απόλλωνα, με δύο επιπλέον επισημάνσεις:
Δεν πρέπει να συγχέουμε την άίθουσα στην οποία παίζεται μία ταινία με την ίδια την ταινία.
Η συζήτηση αυτή για τους μονούς και τους πολυκινηματογράφους μου θυμίζει την συζήτηση που γίνεται για τις ηλεκτρονικές εκδόσεις βιβλίων και την νοσταλγία που έχουν πολλοί για τις παλιές εκδόσεις, την μυρωδιά του χαρτιού, το μελάνι που ξεβάφει γοητευτικά, τον χρόνο που αγγίζει μαγικά το αντικείμενο κ.α. Μεγαλύτερη σημασία έχει το έργο το ίδιο και όχι η έκδοση.
Επίσης, η σελίδα αυτή αφιερώνεται στη μάχη κατά των προκαταλήψεων και των δογματισμών εβραιοχριστιανικής προέλευσης. Ας μην παρασυρθεί, επομένως, στις κινηματογραφικές αντιχολλυγουντιανές προκαταλήψεις.
Έγραφα λοιπόν τότε:
"Φίλε Απόλλωνα, μιας και στα θρησκευτικά ζητήματα παρατηρείται μια σύμπλευση, αν όχι ταύτιση, των απόψεών μας, λαμβάνω ως αφορμή ένα κινηματογραφικό θέμα για να διαφωνήσουμε λίγο:
Ο κινηματογράφος ξεκίνησε, στις αρχές του 20ου αιώνα, όπως και οι υπόλοιπες τέχνες (στις δικές τους αντίστοιχες περιόδους αφετηρίας) ως μορφή ψυχαγωγίας. Εξέφραζε και αποτύπωνε γλαφυρά την ραγδαία πρόοδο της βιομηχανικής επανάστασης η οποία άλλαξε τη ζωή των ανθρώπων και δεν θα μπορούσε να μην έχει αντίκτυπο στην καλλιτεχνική έκφραση και μάλιστα όχι μόνο στο περιεχόμενο αλλά και στη μορφή της.
Οι αμερικανοί, είτε το θέλουμε είτε όχι, είναι οι πρώτοι που συνέλαβαν και αξιοποίησαν την δυναμική αυτής της νέας μορφής έκφρασης. Ασφαλώς τίποτα δεν κινήθηκε στην ιστορία του ανθρώπου και ιδίως στην ιστορία του πολιτισμού χωρίς οικονομικό υπόβαθρο. Όμως η τέχνη, σε κάθε μορφή της, στηρίζεται στον οικονομικό παράγοντα και είναι προορισμένη να απευθύνεται σε μεγάλες ομάδες ανθρώπων, αλλιώς δεν επιτυγχάνει το σκοπό της ως προηγμένη μορφή επικοινωνίας.
Η Αμερική μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και πριν το Κραχ ήταν μια πολυμορφική και ετερόκλητη κοινωνία η οποία είχε το εύρος, την ανεκτικότητα αλλά και τη δυνατότητα να υποδεχθεί και να δώσει φωνή σε νέες σχολές σκέψης, ιδίως αν συγκριθεί με την καθημαγμένη, μετά τον πόλεμο, Ευρώπη.
Η άποψη που διατυπώνεις και βρίσκει, ομολογουμένως, πολλούς θιασώτες, σύμφωνα με την οποία ο «περιεκτικός», «ποιοτικός», «πλήρης υψηλών νοημάτων», «απέριττος» (τα εντός εισαγωγικών επίθετα είναι ενδεικτικά) ευρωπαϊκός κινηματογράφος υπερτερεί του ρηχού, ανόητου, ανούσιου κλπ αμερικανικού κινηματογράφου. Πρόκειται, όμως για έναν μεγάλο μύθο. Αγνοεί η άποψη αυτή ότι ο αμερικανικός κινηματογράφος υπηρετήθηκε κυρίως από ευρωπαίους ή ευρωπαϊκής καταγωγής δημιουργούς και καλλιτέχνες οι οποίοι βρήκαν στην Αμερική, χώρο, κοινό, ευκαιρίες και, ασφαλώς, κεφάλαια για να υλοποιήσουν τα κινηματογραφικά τους όνειρα. Ελάχιστοι κορυφαίοι δημιουργοί παρέμειναν στην Ευρώπη και εν φιλοξενήθηκαν, στο μεγαλύτερο μέρος της σταδιοδρομίας τους, ακόμα και από το «επάρατο» Χόλυγουντ. Αγνοεί ότι ο αμερικανικός κινηματογράφος άνοιξε δρόμους στον τρόπο και την τεχνική κινηματογραφικής αφήγησης τους οποίους έσπευδε πάντοτε να ακολουθήσει η κατ’ αρχήν «ακατάδεκτή» Ευρώπη μόλις αποκτούσε την (οικονομική κυρίως) δυνατότητα. Αγνοεί, εν τέλει, ονόματα όπως ο Τσάρλυ Τσάπλιν, ο Χίτσκοκ, ο Φόρντ, ο Ουέλλς, ο Καζάν, ο Λιν, ο Σκορσέζε, ο Κιούμπρικ, ο Κόπολα, ο Λεόνε, ο Πάκουλα, ο Πόλακ, ο Γουίαρ (όχι αμερικανικής καταγωγής οι περισσότεροι) οι οποίοι έφτασαν την τέχνη αυτή σε επίπεδα τα οποία δεν πλησίασε, τις περσσότερες φορές, ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος παρά την ασυλία που απολάμβανε λόγω του κλισέ ότι είναι λιτός αλλά βαθύτερα ουσιαστικός. Συμφωνώ ότι υπάρχουν αμερικανικές μπαρούφες όμως συναντά καείς πολύ περισσότερες ευρωπαϊκές μπαρούφες οι οποίες κάτω από το περιτύλιγμα της ασάφειας, της λιτότητας, της αφαιρετικότητας έχουν το απόλυτο τίποτα.
Σε κάθε περίπτωση, ο αμερικανικός κινηματογράφος, έχοντας πρόσβαση σε κοινό πολλαπλάσιο του ευρωπαϊκού, πετυχαίνει να καταστήσει περισσότερο κόσμο κοινωνό της μαγείας αυτής της τέχνης. Η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου που παρακολούθησε το φεστιβάλ (το οποίο, κατά γενική ομολογία, χαρακτηρίστηκε από μετριότητα ταινιών) παρακολουθεί, σίγουρα, κατά κόρον αμερικανικό σινεμά. Η απήχηση και η δυναμική μιας ταινίας μετράται, άλλωστε, στην πορεία της στις αίθουσες και όχι στην παρουσία της στα φεστιβάλ. Και, απ’ ότι διάβασα, πολλές από τις ταινίες του φεστιβάλ δεν θα πάρουν καν διανομή."
@ greektrapist: Ναι,κι εδώ κι εκεί στην ίδια χάλια κατάσταση είμαστε και ως προς τους κινηματογράφους και ως προς το πάρκινγκ...Πάντως,καλά που μας έχει μείνει ένα φεστιβάλ!
@ zaphod και μεθόδιο : Στο άρθρο κύριο στόχο είχα τα πολυσινεμά κι όχι τόσο το Χόλυγουντ.Όλοι βλέπουμε και αμερικανιές και κανείς δεν αμφισβητεί ότι υπάρχουν και πολλοί αξιόλογοι σκηνοθέτες.Απλά,αυτή η μαζική παραγωγή(όπως και κάθε τι που παράγεται μαζικά)τις περισσότερες φορές πολυδιαφημίζεται και τελικά είναι μιά μεγάλη μπαρούφα!Η καλύτερη φετινή ταινία που είδα δεν παίχθηκε ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ πολυσινεμά.Το ίδιο και πέρυσι.Και το εάν μια ταινία παίρνει ή οχι διανομή,εμένα δε μου λέει και πολλά.Έχω δει φεστιβαλικά αριστουργήματα που έμειναν στην αφάνεια και έχω δει και οσκαρικά φέσια...Το φετινό φεστιβάλ(και γενικώς ο θεσμός του φεστιβάλ)σε όποιον έχει συνηθίσει να πηγαίνει σε Χόλυγουντ και σε πολυσινεμά κατά βάση,είναι λογικό να μην αρέσει.Αντιθέτως,όσοι το παρακολουθήσαμε,συμφωνήσαμε όλοι ότι κινήθηκε σε πολύ καλό επίπεδο.
Πάντως,δεν υπάρχει γιαχβεϊστικός δάκτυλος στην αλλαγή του θέματος.Ο εβραιοχριστινισμός είναι και μένει το κύριο θέμα του ιστολογίου.Απλά,κάθε τόσο,είπα να έχουμε και ανάλαφρα διαλείμματα!
Εγώ θέλω να συμπληρώσω ότι πάλι γενικώς το εισητήριο των κινηματογράφων στην Ελλάδα, είναι ακριβό. Έτυχε να βρίσκομαι για τέσσερις μήνες σε μία χώρα, οι τιμές της οποίας και οι μισθοί δεν διαφέρουν πολύ από της Ελλάδας (Σλοβενία). Εκεί ο κινηματογράφος κοστίζει 4 Ευρώ, όπου κι αν πας να δεις ταινία.
Επίσης στη Βουλγαρία (πολύ πιο φτηνή χώρα και πολύ πιο χαμηλοί μισθοί) είχα δει τον "Έμπορο της Βενετίας" με 2,5 Ευρώ.
Εδώ, από πού κι ως πού 8;;;;;;
Την πρώτη μου καλησπέρα στους συντοπίτες μου την αφήνω με χαρά.
Ναι, μόνο Μακεδονικό και Ολύμπιον Δείμιε. Μας τα έφαγαν όλα, πού πήγαν τόσα σινεμά, τι χάλι απίστευτο! Πάει το Φαργκάνι, το Ριβολί, ο Έσπερος τώρα, το υπέροχο Βακούρα και πόσα άλλα...
Λοιπόν, ένα βράδυ θα πάμε σινεμά παρέα, αλλά σε ένα από τα δύο αληθινά που μας απέμειναν, εντάξει;
Το Βακούρα συνεχίζει να υπάρχει. Επίσης, το Μακεδονικόν και το Ολύμπιον, που είναι ξεχωριστά σινεμά, το Αριστοτέλειον που είναι του Κρατικού Θεάτρου, και φέτος ξανάνοιξε το Κολοσσαίον.
Αντίθετα, φέτος κλείσανε το Φαργκάνη και τα Τιτάνια.
Μετρήστε πόσοι κινηματογράφοι στο κέντρο έχουν κλείσει τα τελευταία χρόνια: Φαργκάνη, Έσπερος, Ναυαρίνο, Παλλάς, Αλέξανδρος, Ανατόλια, Εγνατία (θέατρο πλέον μόνο) και τόσοι άλλοι (οι παλιότεροι θα θυμούνται καλύτερα). Κάποιοι χώροι δεν έχουν ακόμη αξιοποιηθεί (π.χ. Φαργκάνη, Παλλάς, Αλέξανδρος, Κλειώ) - εμπρός να ξανανοίξουν!
Καλώς σε βρήκαμε Βασιλική!
Επιπλέον,σε αυτά που σημείωσε ο φίλος Τέλης να προσθέσω πως λειτουργεί κανονικά και το Ράδιο Σίτυ(πολλές φορές ως θέταρο βέβαια)
Προχθές παρατήρησα δίπλα από εκεί που ήταν ο Έσπερος να υπάρχει ακόμη μια πολύ παλιά επιγραφή "ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΣΙΝΕΕΠ" (ή κάπως έτσι)Ο χώρος είναι ανεκμετάλλευτος(δεν ξέρω κι εγώ πόσα χρόνια θα είναι έτσι ερείπιο).Και παρόλο που περνώ από εκεί καθημερινά,προχθές το είδα πρώτη φορά.Γνωρίζει (ή θυμάται) κανείς κάτι περισσότερο για αυτόν τον κιηματογράφο;
Ευχαρίστως να μάζευτουμε για κινηματογράφο μια καμιά μέρα!
Καλώς σε βρήκα κι εγώ Απόλλωνα!
Και μέχρι να βρεθούμε για σινεμά αν αγαπάτε τα παραμύθια, θα χαρώ να σας δω την Κυριακή το πρωί στο Μέγαρο. Έχω κερκίδα για μπλογκερ, να το ξέρετε. (περισσότερα Asteroid, january, Προς Θεσσαλονίκης... το ανάγνωσμα).
Τιμή μου να έρθετε, να το ξέρετε...
Προς το παρόν καληνυχτούδια, είμαι φοβερά κουρασμένη από τις προετοιμασίες.
ΥΓ. με το Βακούρα τώρα γιατί εγώ νομίζω ότι δεν λειτουργεί; κάτι κάνω μάλλον λάθος.
Βασιλική:
Με μια μέρα καθυστέρηση...Επλίζω να το δεις το σχόλιο.
Δεν κατάλαβα τί ακριβώς υπάρχει την Κυριακή το πρωί στο Μέγαρο;Αν μπορούσες να βοηθήσεις λίγο...
Πάντως,αυτήν την (κινηματογραφική που ξεκινάει σήμερα)εβδομάδα παίζονται αρκετά ενδιαφέρουσες ταινίες.
Όσο για το Βακούρα,αυτό άνοιξε τις ημέρες του Φεστιβάλ με ανακαινισμένες και τις δυο του αίθουσες.
Υ.Γ. Σε άλλο ιστολόγιο είδα να σου μιλάνε στον πληθυντικό.Ελπίζω να μη σε πειράζει που χρησιμοποιώ ενικό...
Καλό απόγευμα!
Γ*** το blog του μέσα.
Μόλις μου έφαγε το σχόλιο-και ήθελα και να διαφωνίσω μαζί σου,μικρέ μου αιρετικέ...
Anyway....καλό μήνα!
Δημοσίευση σχολίου