Επιτέλους άδεια...

...η οποία δυστυχώς τελειώνει σε λίγη ώρα!Βγήκα από το στρατόπεδο μετά από....11 μέρες και αφού τους γκρίνιαξα αρκετά για την κατάσταση που επικρατεί μου έδωσαν 3 ημέρες για να ηρεμήσω!
Από πού να αρχίσει κανείς και πού να τελειώσει...Πόσο ωραία πέρασα στη Θήβα και πόσο αντίθετη είναι εδώ η κατάσταση...Και είμαι και 25' από το σπίτι μου!
Τέλοσπάντων,ελπίζω πως αν ζητήσω να φύγω από τη Θεσσαλονίκη και να πάω παραμεθόριο δε θα είναι και πολύ δύκολο.Όλοι το ανάποδο επιδιώκουν!

Στο τριήμερο πήγα προς Χαλκιδική μεριά(μετά τις περσινές πυρκαγιές δεν είχα τολμήσει μέχρι τώρα να πλησιάσω στο σπίτι μας στη Χανιώτη,ήξερα ότι θα με πιάσει κατάθλιψη...Πράγματι,πολύ διαφορετικό τοπίο!)
Όλοι εντωμεταξύ είτε βρίσκονται,είτε σχεδιάζουν διακοπές.Εγώ για φέτος σκοπιά,περίπολο και αγγαρείες.Δε βαριέσαι,δε θα σκάσουμε κιόλας.

Όταν γύρω σου συμβαίνουν τραγικά γεγονότα και καταστάσεις που δε διορθώνονται, νιώθεις γελοίος να γκρινιάζεις γιατί δε βλέπεις όσο συχνά θα ήθελες το σπίτι σου ή γιατί κοιμήθηκες μόνο 4 ώρες.Καταστάσεις που γνωρίζεις ότι έχουν ημερομηνία λήξης.
Και το ένιωσα καλά αυτό πριν ένα μήνα,όταν σκοτώθηκε ο ξάδερφός μου,η γυναίκα του και τα δυο παιδιά τους(ηλικίες 37,35,12 και 2 ετών)Πώς;Μα πώς αλλιώς...Με τον ίδιο τρόπο που έχουν ξεκληριστεί κι άλλες οικογένειες στη σύγχρονη Ελλάδα.Πραγματική τραγωδία!Δεν επέζησε κανείς...

Ξέρω πως το κείμενό μου δεν έχει αρχή,μέση και τέλος, δεν έχει ροή.Μη με παρεξηγείτε.Λίγο η βιασύνη,λίγο η έλλειψη καθαρού μυαλού...

Εύχομαι να περνάτε καλά!Καλές διακοπές,καλή ξεκούραση και μεγάλη προσοχή στο τιμόνι...Όσο ανιαρό,όσο κοινότοπο κι αν ακούγεται...Μερικά λάθη της στιγμής δε σου αφήνουν περιθώρια διόρθωσης!